شاخص های کیفیت آموزش برای کودکان با نیازهای ویژه

کیفیت آموزش ویژه آن چیزی است که به طور مستمر در پژوهش های ایرانی به آن پرداخته شده است و شاخص های مشخصی برای آن تعیین شده اند. به عنوان نمونه، کاظمی و نیکنام (۱۴۰۱) در پژوهش کیفی خود، شاخص هایی چون ساختار نهادی حمایتی، نگرش مثبت معلمان و والدین، منابع آموزشی ویژه، برنامه ریزی فردی (IEP)، و مشارکت خانواده را به عنوان عوامل کلیدی برای آموزش فراگیر با کیفیت برشمارده اند. از سوی دیگر، مولفه عملیاتی مانند ارزیابی تطبیقی و آموزش تطبیقی نیز در این مدل کیفیت برجسته شده است. افزون بر این، در گزارش کارگاه ملی مقدماتی آموزش فراگیر، بر لزوم آموزش معلمان در استفاده از روش های تدریس انطباقی و تغییر نگرش فرهنگی به تفاوت های دانش آموز تاکید شده است تا مدارس بتوانند به محیط های واقعا فراگیر تبدیل شوند (کارگاه ملی مقدماتی، ۱۳۹۷).