شهادت طلبی در الگوی کربلا: ریشه ها، شاخص ها و پیامدها

این مقاله به تحلیل عمیق مفهوم شهادت طلبی در بستر الگوی کربلا و ریشه های تاریخی و اجتماعی قیام امام حسین )ع( می پردازد. با بررسی سیر انحراف جامعه اسلامی از وصیت پیامبر )ص( در غدیر خم و وقایع سقیفه، اقدامات خلفای سه گانه )ابوبکر، عمر و عثمان( در تضعیف شاخص های عدالت نبوی و زمینه سازی برای حاکمیت امویان مورد واکاوی قرار می گیرد. این انحرافات شامل سلب حقوق اهل بیت )ع(، توقف اجرای مساوات اقتصادی، حاکمیت قبیله و فساد مالی بود که نهایتا به استقرار حکومت معاویه و سپس یزید انجامید. در مقابل، قیام عاشورا به عنوان اوج مبارزه حق و باطل، نه تنها یک واقعه تاریخی، بلکه یک الگوی جامع برای جهاد و شهادت طلبی در راه احیای ارزش های الهی معرفی می شود. هدف اصلی، تبیین عوامل موثر در شکل گیری این نهضت، از جمله دوری جامعه از قرآن و سنت، کوتاهی خواص و رواج دنیاپرستی، و تحلیل شاخص های شهادت طلبی در سیره امام حسین )ع( و یارانش است. این پژوهش نشان می دهد که شهادت طلبی، برآمده از یک بینش صحیح نسبت به حیات و مرگ است که مرگ با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح می دهد و الگویی جاودانه برای مبارزه با ظلم و فساد ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

شهادت طلبی ، الگوی کربلا ، قیام امام حسین )ع( ، انحراف از سیره نبوی ، عدالت ، خواص ، دنیاپرستی ، جهاد.