جایگاه حقوقی شهرداری در نظام حقوق عمومی

شهرداری در نظام اداری ایران نهادی عمومی، غیردولتی و محلی است که وظایف گسترده ای در اداره امور شهری بر عهده دارد. مطابق قانون، شهرداری شخصیت حقوقی مستقل دارد و می تواند در چارچوب مقررات، اقدام به انجام وظایف، انعقاد قرارداد، تملک اموال و ایجاد تعهد کند. استقلال شخصیت حقوقی شهرداری موجب می شود که این نهاد بتواند در قبال شهروندان، سایر سازمان ها و حتی دولت، دارای حقوق و تکالیف مشخص باشد. در حقوق عمومی، شهرداری نهادی است که به نمایندگی از مردم شهر، مدیریت امور خدماتی، عمرانی، نظارتی و رفاهی را بر عهده دارد و به دلیل ماهیت عمومی مسئولیت هایش، اعمال آن در بسیاری از موارد ماهیت «حاکمیتی» پیدا می کند. این جایگاه باعث می شود که قواعد و اصول حقوق عمومی مانند اصل قانونی بودن، اصل شفافیت، اصل پاسخگویی و اصل عدالت اداری بر عملکرد آن حاکم باشد.از منظر قوانین مالی و اداری، شهرداری ها تحت نظارت مراجع بالادستی قرار دارند، اما به دلیل خودکفایی مالی، بخشی از بودجه آن ها توسط درآمدهای محلی تامین می شود. این ویژگی، نوعی استقلال اقتصادی برای شهرداری ایجاد می کند، هرچند این استقلال کامل نبوده و مقررات مختلف، نحوه کسب درآمد، میزان عوارض و شیوه هزینه کرد آن را محدود کرده اند. با وجود این، استقلال نسبی شهرداری سنگ بنای بسیاری از اختیارات و حقوق آن در قالب قوانین شهری است.

کلیدواژه ها:

عمومی ، غیردولتی