بررسی روشهای تدریس فعال بر یادگیری دانش آموزان

این مقاله به بررسی روش های تدریس فعال و تاثیر آن ها بر یادگیری دانش آموزان می پردازد. روش های تدریس فعال، به عنوان رویکردی دانش آموزمحور، با تمرکز بر مشارکت، تفکر انتقادی و تعامل گروهی، یادگیری را از حالت سنتی معلم محور به فرآیندی پویا و عمیق تبدیل می کنند (لاکروکس، ۱۳۸۳؛ به نقل از استادبانک، ۲۰۲۲). در این پژوهش، روش هایی مانند بارش فکری، ایفای نقش، حل مسئله، پروژه های گروهی و گردش علمی معرفی و تحلیل شده اند که طبق تحقیقات، عملکرد تحصیلی را تا ۳۰-۶۰ درصد بهبود می بخشند و انگیزه، اعتمادبه نفس و مهارت های قرن ۲۱ را تقویت می نمایند(faab.ir، ۲۰۲۳؛ civilica.com، ۲۰۲۵) . نتایج نشان می دهد که این روش ها در نظام آموزشی ایران، چالش هایی مانند کاهش تمرکز را حل کرده و محیط کلاس را جذاب می سازند (تراز، ۲۰۲۲). پیشنهاد می شود معلمان با آموزش مداوم و ادغام فناوری، این رویکردها را اجرا کنند تا کیفیت یادگیری ارتقا یابد.

کلیدواژه ها:

تدریس فعال ، یادگیری دانش آموزان ، روش های مشارکتی ، عملکرد تحصیلی