تاثیر آموزش مهارت های خودتنظیمی بر کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های خودتنظیمی بر کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان ابتدایی شهر سمنان انجام شد. رشد مهارت های خودتنظیمی به دانش آموزان کمک می کند تا هیجان ها، رفتارها و تصمیم های خود را به گونه ای آگاهانه و هدفمند کنترل کنند و از بروز رفتارهای پرخطر، تعارض با همسالان و افت تحصیلی جلوگیری نمایند. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی مدارس دولتی در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۵ بود. نمونه ای به حجم ۳۰ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه مشکلات رفتاری آچنباخ و مقیاس خودتنظیمی بوفر بود. گروه آزمایش طی هشت جلسه آموزش مهارت های خودتنظیمی را فراگرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) تحلیل شد. نتایج نشان داد آموزش مهارت های خودتنظیمی باعث کاهش معنادار مشکلات رفتاری در بعد درون سازی، برون سازی و کل نمره شد. یافته ها بیانگر آن است که آموزش خودتنظیمی به عنوان رویکردی آموزشی–درمانی می تواند زمینه ساز بهبود رفتار دانش آموزان، ارتقای سازگاری اجتماعی و کنترل هیجانی آن ها باشد. در مجموع، نتایج این پژوهش ضرورت گنجاندن آموزش مهارت های خودتنظیمی در برنامه درسی رسمی مدارس ابتدایی را تایید می کند.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی ، مشکلات رفتاری ، مهارت های زندگی ، کنترل هیجان ، دانش آموزان ابتدایی