اثر رفتارهای ارتباطی معلم بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

نقش معلم در شکل گیری شخصیت و رشد اجتماعی دانش آموزان، به ویژه در دوره ابتدایی، از اهمیت بسزایی برخوردار است. یکی از مولفه های کلیدی در این زمینه، رفتارهای ارتباطی معلم است که می تواند به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان تاثیر بگذارد. پژوهش حاضر با روش کتابخانه ای و با هدف بررسی تاثیر رفتارهای ارتباطی معلم بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان ابتدایی انجام شده است. در این مطالعه، مفاهیم «رفتارهای ارتباطی» شامل رفتارهای کلامی، غیرکلامی، همدلانه و حمایتی، و «سازگاری اجتماعی» شامل تعامل با همسالان، رعایت قوانین، پذیرش مسئولیت و حل تعارض ها مورد بررسی قرار گرفته اند.یافته های نظری حاصل از مرور منابع علمی نشان می دهد که معلمانی که از مهارت های ارتباطی موثر بهره مندند، محیطی امن، پویا و حمایت گر برای دانش آموزان فراهم می کنند که این امر موجب افزایش اعتماد به نفس، احساس تعلق، و در نهایت ارتقای سطح سازگاری اجتماعی در دانش آموزان می شود. همچنین، نظریه هایی چون یادگیری اجتماعی بندورا و رشد روانی-اجتماعی اریکسون، بر نقش الگو بودن معلم و تاثیر تعاملات مثبت او بر رشد اجتماعی کودک تاکید دارند. در پایان، پیشنهادهایی برای بهبود مهارت های ارتباطی معلمان و طراحی برنامه های آموزشی در این زمینه ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

رفتارهای ارتباطی معلم ، سازگاری اجتماعی ، دانش آموزان ابتدایی ، تعامل معلم و دانش آموز ، رشد اجتماعی