نقش مشارکت همسالان در رشد تحصیلی

هدف از این مقاله مروری تحلیلی، بررسی و تبیین نقش مشارکت همسالان در ابعاد مختلف رشد تحصیلی دانش آموزان است. مشارکت همسالان، به عنوان یکی از عوامل موثر در پویایی های کلاسی و خارج از کلاس، می تواند به شکل های مختلفی از جمله یادگیری مشارکتی، آموزش توسط همسالان (Peer Tutoring)، گروه های مطالعه، و حمایت اجتماعی میان دانش آموزان ظاهر شود. این پژوهش با رویکرد مروری بر ادبیات موجود، مطالعات نظری و تجربی را در این حوزه مورد تحلیل قرار داده است تا مکانیسم هایی که از طریق آن ها تعاملات همسالان بر پیشرفت تحصیلی، انگیزه، مهارت های شناختی و فراشناختی و توسعه اجتماعی-عاطفی تاثیر می گذارد، شناسایی کند. یافته ها حاکی از آن است که مشارکت فعال همسالان می تواند منجر به تعمیق یادگیری، بهبود مهارت های حل مسئله و تفکر انتقادی، افزایش اعتماد به نفس و کاهش اضطراب تحصیلی شود (احمدی و همکاران، ۱۴۰۰؛ کریمی، ۱۳۹۹). همچنین، حمایت اجتماعی و عاطفی ارائه شده توسط همسالان، نقش مهمی در ایجاد حس تعلق و افزایش انگیزه در محیط های آموزشی ایفا می کند (محمدی و رضایی، ۱۴۰۱). این مقاله ضمن تاکید بر اهمیت طراحی فعالیت های آموزشی مبتنی بر مشارکت همسالان، پیشنهاداتی برای سیاست گذاران و مربیان آموزشی ارائه می دهد تا از پتانسیل های این رویکرد در جهت ارتقای کیفیت آموزش و یادگیری بهره برداری شود.

کلیدواژه ها:

مشارکت همسالان ، رشد تحصیلی ، یادگیری مشارکتی ، آموزش همسالان ، حمایت اجتماعی.