تبیین اثر آمادگی های تکنولوژیکی، سازمانی و محیطی بر عملکرد پایدار شرکت های کوچک و متوسط صادرکننده: نقش میانجی پذیرش هوش مصنوعی

هدف اصلی پژوهش تعیین تاثیر امادگی های تکنولوژیکی ، سازمانی و زیست محیطی برعملکرد پایدار ازطریق پذیرش هوش مصنوعی با در نظر گرفتن نقش تعدیل گری اندازه شرکت بود. جامعه آماری تحقیق شرکت های صادر کننده کوچک و متوسط مستقر در استان تهران بودند. داده ها توسط پرسش نامه ساختار یافته و برگرفته از بادقیس و سومرو (۲۰۲۴) و به روش تصادفی طبقه ای نسبی جمع آوری شد. جهت ارزیابی مدل اندازه گیری از معیارهای - کرونباخ آلفا، پایایی ترکیبی ، بار عاملی، متوسط واریانس استخراج شده، معیار فورنل و لارکر، بار عاملی متقابل و معیار منوتریت–هروتریت- استفاده شد. جهت ارزیابی مدل ساختاری از معیارهای - تورم واریانس، ضرائب استاندارد مسیر ،ضریب تعیین، شاخص ارتباط پیش بین و شاخص اندازه اثر- استفاده شد. نتایج حاصله نشان داد که مدل اندازه گیری و مدل ساختاری به ترتیب از کیفیت و ساختار مناسب برخوردار می باشد. جهت آزمون فرضیه ها از مدل معادلات ساختاری مبنتی بر حداقل مجموع مربعات جزئی استفاده شد. نتایج حاصله نشان داد که هزینه پیاده سازی، مزیت نسبی، سازگاری، حمایت سازمانی، سرمایه انسانی پایدار، تقاضای بازار و مشتری، و حمایت دولت همگی تاثیر مثبت و معناداری بر پذیرش هوش مصنوعی دارند. پذیرش هوش مصنوعی نیز تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد عملیاتی و اقتصادی شرکت ها دارد. همچنین، برخلاف انتظار اولیه، پیچیدگی نیز تاثیر مثبت و معناداری بر پذیرش هوش مصنوعی نشان داد. اندازه شرکت نقش تتعدیل گری دارد؛ به طوری که در شرکت های متوسط اثر متغیرها بر پذیرش هوش مصنوعی و اثر پذیرش بر عملکرد عملیاتی و اقتصادی نسبت به شرکت های کوچک قوی تر و معنادارتر است. این مطالعه با سنجش تاثیر امادگی های تکنولوژیکی ، سازمانی و زیست محیطی برعملکرد پایدار ازطریق پذیرش هوش مصنوعی با در نظر گرفتن نقش تعدیل گری اندازه شرکت توانست پنجری جدیدی بسوی بهبود عملکرد پایدار شرکت های کوچک و متوسط صادر کننده بگشاید

کلیدواژه ها:

امادگی های تکنولوژیکی ، آمادگی سازمانی ، آمادگی محیطی ، عملکرد پایدار ، پذیرش هوش مصنوعی با ، اندازه شرکت