اثر مهارت های ارتباطی معلم بر احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه

مهارت های ارتباطی معلم یکی از مهم ترین عوامل اثرگذار بر کیفیت فرایند یاددهی–یادگیری و نیز شکل گیری تجربه های عاطفی و اجتماعی دانش آموزان در محیط مدرسه به شمار می آید. پژوهش های اخیر نشان می دهند که نحوه تعامل معلمان با دانش آموزان تنها بر پیشرفت تحصیلی اثر ندارد، بلکه می تواند احساس تعلق خاطر به مدرسه، احساس امنیت روانی، رضایت از حضور در کلاس و انگیزش تحصیلی را نیز به طور مستقیم تقویت یا تضعیف کند. از آنجا که احساس تعلق به مدرسه نقشی بنیادین در کاهش غیبت، ترک تحصیل، رفتارهای پرخطر و مشکلات هیجانی دارد، بررسی عوامل موثر بر آن –به ویژه نقش معلمان– اهمیت ویژه ای یافته است.یافته ها نشان داد که میان مهارت های ارتباطی معلم و احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. مولفه های گوش دادن فعال و همدلی بیشترین سهم را در پیش بینی احساس تعلق داشتند؛ به گونه ای که دانش آموزان در کلاس هایی که معلمان از مهارت های شنیداری و همدلانه بیشتری برخوردار بودند، احساس امنیت، ارزشمندی و پذیرش بالاتری گزارش کردند. همچنین نتایج نشان داد که بازخوردهای تشویقی، ارتباط چهره به چهره محترمانه، و مدیریت آرام و منصفانه تعارض ها به شکل محسوس حس اعتماد، احترام متقابل و میل به مشارکت در فعالیت های مدرسه را افزایش می دهد. در مقابل، رفتارهای ارتباطی نامناسب مانند انتقادهای تند، بی توجهی، پیام های مبهم، یا سبک های ارتباطی آمرانه موجب کاهش علاقه به مدرسه و افزایش احساس طردشدگی می شود.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، مدیریت ، تعامل معلمان