تاثیرات کوتاه مدت و بلندمدت سیاست های مالیاتی بر رشد فراگیر در ایران

مفهوم رشد فراگیر از ابتدای پیدایش آن، مفهومی تامل برانگیز و تحول یابنده بوده است؛ در سالهای اولیه پیدایش این مفهوم، آن را معادل رشد اقتصادی می دانستند در دوره های بعدی، همه ی ابعاد دیگر رفاه مانند بهداشت، محیط زیست و آموزش نیز در درون مفهوم رشد فراگیر، صورت بندی شد؛ به نحوی که امروزه، رشد فراگیر را تغییری همه جانبه در همه ی بخش های زندگی انسان و نوعی تحول همه جانبه در رفاه و پیشرفت جوامع می دانندرشد فراگیر پیوند عمیقی با دولت دارد. دولت هم می تواند در نقش تسریع کننده و مثبت و هم مانع رشد فراگیر شود که این مسئله بستگی به کانال اجرائی و برنامه ریزی دولت دارد. مثلا دولت از یک طرف، می تواند از طریق تعریف قواعد و نهادهای حامی عملکرد بازارها بر رشد فراگیر تاثیر گذاشته و با یارانه های اجتماعی، کمبود و کاستی های بازار را جبران کند بررسی آثار سیاست های مالیاتی بر متغیرهای کلان اقتصادی یکی از مولفه های اصلی در اتخاذ و یا اصلاح سیاست های مالی در کشورها است. بنابراین در این پژوهش تاثیرات کوتاه مدت و بلندمدت سیاست های مالیاتی بر رشد فراگیر در ایران طی دوره ۱۳۸۳-۱۴۰۲با بهره گیری از الگوی خود رگرسیون با وقفه های توزیعی مورد بررسی قرار می گیرد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که مالیات بر درآمد اثر مثبت و معنادار در کوتاه مدت و بلندمدت بر رشد فراگیر داشته است. مالیات بر ارزش افزوده در کوتاه مدت اثر منفی و معنادار و در بلندمدت اثر مثبت و معنادار بر رشد فراگیر داشته است. تاثیر مالیات بر شرکت ها در کوتاه مدت و بلندمدت بر رشد فراگیر مثبت و معنادار بوده است. دیگر یافته های پژوهش حاکی از آن است که سرمایه انسانی و شاخص سلامت در کوتاه مدت و بلندمدت تاثیر مثبت و بیکاری تاثیر منفی بر بر رشد فراگیر داشته است.

کلیدواژه ها:

رشد فراگیر ، مالیات های مستقیم و غیر مستقیم ، خودرگرسیون با وقفه های توزیعی