نقش فعالیت های تربیتی معلمان در بهبود رفتار و رشد اجتماعی دانش آموزان

هدف این مقاله مروری، تبیین و تحلیل نقش محوری فعالیت های تربیتی معلمان در فرآیند بهبود رفتاری و تسهیل رشد اجتماعی دانش آموزان است. در نظام آموزشی مدرن، که اغلب بر دستاوردهای تحصیلی و انتقال دانش (تعلیم) متمرکز است، جنبه های پرورشی و تربیتی (تربیت) گاهی به حاشیه رانده می شود. این در حالی است که مدرسه، پس از خانواده، مهم ترین نهاد اجتماعی کننده و شکل دهنده به شخصیت و هویت دانش آموزان محسوب می شود. در این میان، معلم به عنوان مجری اصلی برنامه های درسی و الگوی رفتاری، نقشی بی بدیل ایفا می کند. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و مرور نظام مند ادبیات پژوهشی، به بررسی ابعاد مختلف این تاثیرگذاری می پردازد. یافته های این مرور نشان می دهد که فعالیت های تربیتی معلمان، چه در قالب برنامه های درسی رسمی و فعالیت های پرورشی مدون و چه در بستر برنامه درسی پنهان، تاثیری مستقیم و عمیق بر شکل گیری ارزش ها، نگرش ها، مهارت های اجتماعی و الگوهای رفتاری دانش آموزان دارد. آموزش اخلاق، چه بر مبنای رویکردهای اسلامی و چه بر اساس نظریه های رشد اخلاقی، هسته مرکزی این فعالیت های تربیتی را تشکیل می دهد. نتایج این بررسی تاکید می کند که موفقیت نظام آموزشی در پرورش شهروندانی مسئولیت پذیر، اخلاق مدار و دارای شایستگی اجتماعی، در گرو بازتعریف و تقویت نقش تربیتی معلمان، فراتر از وظایف صرفا آموزشی آنهاست. این امر مستلزم توجه به صلاحیت های اخلاقی معلمان، آموزش راهبردهای موثر تربیتی به آنان و رفع چالش های موجود در اجرای فعالیت های پرورشی است.

کلیدواژه ها:

فعالیت های تربیتی ، نقش معلم ، رشد اجتماعی ، رفتار دانش آموزان ، آموزش اخلاق.