فناوری های نوظهور و تاثیر آن ها بر مدیریت مدرسه

فناوری های نوظهور مانند اینترنت اشیا (IoT)، واقعیت افزوده و مجازی (AR/VR), بلاک چین آموزشی، یادگیری عمیق، ربات های آموزشی و ابزارهای تحلیل داده، ساختار مدیریت مدارس را متحول کرده و شیوه برنامه ریزی، سازمان دهی و نظارت مدیران را دگرگون ساخته اند. قربانی (۱۴۰۰) تاکید می کند که IoT با ایجاد محیط های هوشمند (مانند حضور و غیاب اتوماتیک، مدیریت انرژی و امنیت) بار مدیریتی را کاهش داده و دقت تصمیم گیری را بالا می برد. همچنین واقعیت افزوده و مجازی امکان طراحی فضاهای یادگیری تعاملی و نوین را ایجاد کرده و نقش مدیر را در تجهیز مدرسه به فناوری های آینده نگر پررنگ می سازد (نریمانی، ۱۴۰۱). بلاک چین نیز با ایجاد شفافیت در سوابق تحصیلی و جلوگیری از جعل مدارک، قابلیت های جدیدی برای مدیریت اسناد آموزشی فراهم می کند (رمضانی، ۱۳۹۹). در ایران، هرچند استفاده از این فناوری ها در مراحل اولیه است، اما روند جهانی نشان می دهد که مدارس بدون بهره گیری از فناوری های نوظهور نمی توانند پاسخگوی نیازهای نسل جدید یادگیرندگان باشند.