مطالعه آموزش مبتنی بر بازی های دیجیتال

آموزش مبتنی بر بازی های دیجیتال به عنوان یکی از رویکردهای نوین در حوزه یادگیری، توانسته است در سال های اخیر جایگاه ویژه ای در نظام های آموزشی جهان پیدا کند. این رویکرد با بهره گیری از عناصر سرگرمی، تعامل و چالش، فرآیند یادگیری را برای دانش آموزان و دانشجویان جذاب تر و اثربخش تر می سازد. بازی های دیجیتال با ایجاد محیط های شبیه سازی شده و تعاملی، امکان یادگیری فعال و تجربه محور را فراهم می آورند و به یادگیرندگان اجازه می دهند تا مفاهیم پیچیده را در قالب فعالیت های عملی و سرگرم کننده درک کنند. از سوی دیگر، این رویکرد با تقویت انگیزه درونی، افزایش مشارکت و ارتقای مهارت های شناختی و اجتماعی، توانسته است به بهبود کیفیت آموزش کمک کند. آموزش مبتنی بر بازی های دیجیتال نه تنها در حوزه های علوم پایه و مهندسی بلکه در آموزش زبان، تاریخ، پزشکی و حتی مهارت های زندگی نیز کاربرد یافته است. با وجود این مزایا، چالش هایی همچون هزینه های توسعه بازی های آموزشی، نیاز به زیرساخت های فناورانه، و مسائل فرهنگی و اخلاقی نیز مطرح هستند. با این حال، شواهد نشان می دهد که بازی های دیجیتال می توانند به عنوان ابزاری قدرتمند در یادگیری شخصی سازی شده و آموزش مادام العمر مورد استفاده قرار گیرند. این مقاله با رویکردی تحلیلی به بررسی اهمیت آموزش مبتنی بر بازی های دیجیتال می پردازد و نشان می دهد که چگونه این رویکرد می تواند آینده آموزش را متحول سازد.

کلیدواژه ها:

بازی های دیجیتال ، آموزش نوین ، یادگیری تعاملی ، انگیزش درونی ، فناوری آموزشی