حذف جذبی آنتی بیوتیک تتراسایکلین از محلول های آبی

افزایش رشد جمعیت، گسترش صنعت کشاورزی و مزارع پرورشی و محدود بودن منابع آب در سالهای اخیر، تصفیه آب اهمیت خاصی پیدا کرده است. آلودگی آنتی بیوتیکی به دلیل کاربرد گسترده آنتی بیوتیک ها، مقاومت آنها در برابر حذف و اثرات مضر بر محیط های آبی و انسان به یک موضوع جدی تبدیل شده است. دفع مواد و پساب های باقی مانده از محصولات مصرفی و مواد مضر و خطرناک خروجی از کارخانجات و صنایع تولیدی یکی از مشکلات و معضلات مهم جهان امروز است. فاضلاب ها و پساب های خروجی از صنایع ممکن است حاوی آنتی بیوتیک تتراسایکلین باشند که با تخلیه این ضایعات به مجاری فاضلاب ها و روان آب های سطحی و کشاورزی، مقادیر زیادی از این مواد به محیط وارد می شوند. آلودگی محیط زیست با این آلاینده های خطرناک نهایتا منجر به غیربهداشتی شدن منابع آب آشامیدنی شده و در طولانی مدت خطرات سلامتی برای انسان و سایر ارگانیسم های زنده به همراه خواهد داشت. در این پژوهش به بررسی روش های تصفیه مورد استفاده برای حذف آنتی بیوتیک ها پرداخته می شود. مکانیسم ها و روش های حذف آنتی بیوتیک (تصفیه های بیولوژیکی، تصفیه شیمیایی و تصفیه فیزیکی) و انواع جاذب ها به تفصیل توضیح داده شده اند و به مرور کارهای انجام شده پرداخته است.

کلیدواژه ها:

بیوچار ، جذب سطحی ، حذف آنتی بیوتیک ، تتراسایکلین