تحلیل نرخ جذب ویژه امواج الکترومغناطیس بر بدن انسان در فضاهای بسته

مطالعه ای در مورد قرارگیری انسان در معرض امواج تلفنهای همراه در فضاهای بسته مانند واگنهای قطار، آسانسورها و اتومبیلها انجام شده است. در سالهای اخیر، استفاده از تلفنهای همراه در چنین محیطهای فلزی محصور توجه زیادی را به خود جلب کرده است. دلیل این توجه این است که در چنین فضاهایی بیشتر انرژی RF تولید شده توسط تلفنهای همراه به دلیل عدم وجود مسیرهای فرار برای امواج در داخل محیط باقی می ماند. این امر می تواند منجر به افزایش سطوح میدان الکترومغناطیسی در فضاهای بسته شود که ممکن است در برخی شرایط نزدیک تعریف شده در راهنماهای ایمنی آراف قرار گیرد. این شرایط باعث نگرانی هایی در خصوص تاثیرات بالقوه بر سلامتی مسافران در این محیط ها شده است. در این تحقیق، چگالی توان معادل و نرخ جذب ویژه کل بدن با استفاده از تئوری حفره تشدید چند حالته و رویکرد بدترین حالت مستقیم مورد ارزیابی قرار گرفته اند. نتایج این تحقیق نشان می دهند که حتی در شرایطی که تعداد زیادی از تلفنهای همراه در محیط های محصور فعال باشند، سطوح تابش RF (فرکانس رادیویی) به طور چشمگیری پایین تر از محدودیت های تعریف شده توسط ICNIRP باقی می ماند.

کلیدواژه ها:

آراف ، آسانسور الکترومغناطیس ، نرخ جذب ویژه ، RF: Radio Frequency Equivalent Power Density ، SAR: Specific Absorption Rate ، multimode resonant cavity ، straight forward worst case approach ، International Commission on Non-Ionizing Radiation Protection