ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم توزیع با در نظر گرفتن خطاهای گذرا و دائم با اعمال تحلیل حساسیت با روش مونت کارلو

این مقاله به ارزیابی ارزش قابلیت اطمینان سیستم توزیع برق با در نظر گرفتن وقفه های لحظه ای می پردازد. مطالعه ارزش قابلیت اطمینان، انرژی قطع شده و زیان های مالی ناشی از خرابی های سیستم برق را برای مشتریان شرکت های خدمات عمومی به صورت کمی تحلیل می کند. برای انجام این ارزیابی، از روش شبیه سازی مونت کارلو استفاده شده است. مزیت اصلی این روش در مقایسه با تکنیک های تحلیلی، توانایی در نظر گرفتن عدم قطعیت های موجود در متغیرهای تصادفی است که در شبیه سازی مونت کارلو گنجانده می شود. مطالعه موردی بر روی سیستم توزیع آزمون استاندارد چهار باسه انجام شده است. در این مطالعه، قابلیت اطمینان سیستم توزیع برق از طریق شبیه سازی مونت کارلو با در نظر گرفتن وقفه های گذرا و دائم ارزیابی می شود. شاخص های EENS و ECOST برای اندازه گیری تاثیرات پیکربندی فیدرها، نرخ قطعی خطوط و ترانسفورماتورها، و نوع مشتری بر قابلیت اطمینان سیستم به کار می روند. نتایج حاصل از شبیه سازی مونت کارلو با نتایج محاسبات تحلیلی مقایسه و تکمیل می شود. در این پژوهش، بهبود طراحی شبکه، کاهش نرخ خطاهای تجهیزات و استفاده از سیستم های حفاظتی پیشرفته به عنوان راهکارهایی برای افزایش قابلیت اطمینان و کاهش هزینه های ناشی از قطعی های برق بررسی می شود.

کلیدواژه ها:

خطاهای دائم و گذرا ، شبیه سازی مونت کارلو ، ضریب حساسیت ، قابلیت اطمینان