استفاده راهبردی از هوش مصنوعی در ارتقای کارایی مالی و حکمرانی بخش عمومی شهری

پیاده سازی فناوری های هوشمند در مدیریت شهری، به ویژه هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء و داده های کلان، تاثیرات چندجانبه و قابل توجهی بر عملکرد سازمان های شهری دارد و فرصت های نوینی برای بهبود کارایی، شفافیت مالی، پاسخ گویی مدیریتی و مشارکت شهروندان فراهم می آورد. تحلیل داده های کیفی مصاحبه های انجام شده با مدیران شهری، کارشناسان فناوری اطلاعات و برنامه ریزان، همراه با بررسی اسناد ثانویه و شاخص های عملکرد کمی، نشان می دهد که سامانه های هوشمند قادرند تخصیص بودجه را بهینه سازی کرده، ناهنجاری های مالی را شناسایی و روند اجرای پروژه ها را تسریع کنند. به کارگیری الگوریتم های تصمیم پشتیبان و پیش بینی مالی موجب کاهش تاخیر در پروژه های عمرانی و بهبود شاخص بهره وری بودجه می شود و همزمان امکان تحلیل دقیق گزارش های شهروندان و ارتقای رضایت و تعامل جامعه را فراهم می آورد. با وجود این مزایا، چالش های متعددی شامل کیفیت داده ها، مقاومت سازمانی، مسائل امنیتی و خطر سوگیری الگوریتمی وجود دارد که موفقیت پیاده سازی AI را تحت تاثیر قرار می دهند. این امر نیازمند توسعه چارچوب های قانونی و اخلاقی، بهبود زیرساخت داده ای، آموزش و توانمندسازی کارکنان و طراحی الگوریتم های شفاف و قابل توضیح است تا عدالت، مشروعیت و اعتماد عمومی حفظ شود. تجارب جهانی نشان می دهد که استفاده هم زمان از داده های بزرگ، الگوریتم های هوشمند و سیستم های نظارتی می تواند به بهبود جریان های اطلاعاتی، کاهش زمان پاسخ دهی، پیش بینی دقیق تقاضای منابع و ارتقای کیفیت خدمات شهری منجر شود. در نتیجه، بهره گیری استراتژیک از فناوری های هوشمند نه تنها ظرفیت مدیریتی و کارآمدی مالی را افزایش می دهد، بلکه مشارکت شهروندان و شفافیت تصمیم گیری را تقویت می کند و به ایجاد شهرهای هوشمند، پاسخگو و مبتنی بر داده کمک می کند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مدیریت شهری ، شفافیت مالی ، تصمیم گیری ، مشارکت شهروندان