بررسی مقایسه ای نگرش دانش آموزان رشته های مختلف نسبت به ضرورت درس تاریخ

آموزش تاریخ به عنوان مبنای شکل گیری هویت مدنی، تقویت تفکر انتقادی و درک عمیق از تحولات اجتماعی و فرهنگی، از اهمیت بسزایی برخوردار است. با این حال، نگرش دانش آموزان نسبت به ضرورت و کارکرد این درس، به ویژه در مقاطعی که تفکیک رشته های تخصصی (علوم انسانی، علوم تجربی و ریاضی) صورت می گیرد، دستخوش تغییرات معناداری شده است که پیامدهای مهمی بر مشارکت آموزشی و سیاست گذاری های درسی دارد. هدف اصلی این پژوهش، انجام یک مطالعه مقایسه ای دقیق جهت تبیین الگوی نگرشی دانش آموزان رشته های مختلف متوسطه نسبت به نقش و جایگاه درس تاریخ در برنامه درسی، آینده شغلی و زندگی مدنی آنان بوده است. یافته های کلیدی نشان داد که تفاوت های معناداری در درک ضرورت تاریخ بر اساس گرایش تحصیلی دانش آموزان وجود دارد؛ به طوری که دانش آموزان رشته علوم انسانی، تاریخ را عنصری حیاتی و اجتناب ناپذیر در ساختار تفکر و تحلیل جامعه می دانند، در حالی که دانش آموزان رشته های علوم پایه و ریاضی، تمایل دارند ضرورت آن را صرفا در چارچوب کاربرد مستقیم آکادمیک یا رقابت های ورودی ارزیابی کنند. این شکاف نگرشی نه تنها نشان دهنده یک تفکیک عمده در ارزش گذاری های فرهنگی و روان شناختی نسبت به علوم نرم و سخت است، بلکه تاکید دارد که انگیزه یادگیری درس تاریخ در رشته های غیرمرتبط، عمدتا تابعی از میزان ارتباط دهی محتوای درسی به نیازهای آینده نگر دانش آموز است. نتایج این پژوهش، بر لزوم بازنگری در شیوه های آموزشی و طراحی محتوای تاریخ تاکید می ورزد تا با تقویت راهبردهای بین رشته ای، جایگاه درس تاریخ به عنوان یک ضرورت عام اجتماعی و ابزار تفکر تحلیلی، برای تمامی دانش آموزان تثبیت گردد.

کلیدواژه ها:

نگرش ، آموزش تاریخ ، رشته های تحصیلی ، مطالعه مقایسه ای