احیای لباس های محلی ایران با طراحی مدرن برای نسل جوان

احیای لباس های محلی ایران با طراحی مدرن در سال های اخیر به یکی از محورهای مهم مطالعات فرهنگی، هنری و صنعت پوشاک تبدیل شده است؛ زیرا تغییرات سریع سبک زندگی و گسترش مد جهانی سبب کاهش حضور پوشش های بومی در سبد مصرف جوانان شده است. لباس های محلی ایران، که هر یک بازتاب دهنده بخشی از تاریخ، جغرافیا، باورها و هویت اقوام مختلف هستند، به رغم زیبایی و تنوع کم نظیر، با چالش هایی همچون کمبود نوآوری، نبود برنامه ریزی در صنعت مد، و فاصله میان سلیقه نسل جوان با طراحی های سنتی مواجه اند. در این میان، طراحی مدرن می تواند با تلفیق هوشمندانه عناصر سنتی با نیازهای معاصر،از جمله راحتی، کاربردپذیری، تنوع رنگ، و هماهنگی با سبک پوشش امروزی،به پلی کارآمد برای احیای لباس های محلی و انتقال آن ها به نسل جدید تبدیل شود.این مقاله مروری با بررسی ادبیات علمی، پژوهش های مرتبط، و نمونه های موفق داخلی و خارجی، نقش طراحی مدرن در احیای پوشش های محلی را تحلیل می کند و به بررسی چالش های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی این فرایند می پردازد. نتایج نشان می دهد که توجه به بازاریابی فرهنگی، همکاری میان طراحان مد و هنرمندان بومی، آموزش دانشگاهی در حوزه طراحی لباس با رویکرد هویت محور، و حمایت های دولتی از تولیدکنندگان محلی می تواند زمینه احیای پایداری برای لباس های محلی فراهم کند. همچنین پژوهش تاکید می کند که کاربرد زبان بصری مدرن، برندسازی ملی، و طراحی مبتنی بر پژوهش مردم نگاری، راهبردهای موثری برای جذب نسل جوان و افزایش قدرت رقابت لباس های ایرانی در بازار داخلی و بین المللی است. این امر نه تنها به حفظ میراث فرهنگی کمک می کند، بلکه می تواند صنعتی پایدار و ارزش آفرین در اقتصاد خلاق کشور ایجاد نماید.

کلیدواژه ها:

لباس های محلی ایران ، طراحی مدرن ، هویت فرهنگی ، نسل جوان ، اقتصاد خلاق ، میراث ناملموس ، صنعت مد