بررسی عوامل موثر بر فرسودگی شغلی معلمان و ارائه مدل های مداخله ای مبتنی بر حمایت روانی-اجتماعی.

فرسودگی شغلی یکی از چالش های جدی در نظام های آموزشی است و معلمان، به دلیل ماهیت عاطفی، اجتماعی و ارتباطی حرفه خود، بیش از بسیاری از گروه های شغلی دیگر در معرض آن قرار دارند. فرسودگی شغلی با پیامدهایی چون کاهش کارایی آموزشی، افت انگیزش، افزایش غیبت، ترک خدمت و آسیب های روان شناختی همراه است. این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر فرسودگی شغلی معلمان و ارائه مدل های مداخله ای مبتنی بر حمایت روانی-اجتماعی انجام شده است. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی است و بر اساس مرور ادبیات نظری، پژوهش های داخلی و مدل های معتبر روان شناختی تدوین شده است. یافته ها نشان می دهد که عوامل فردی (ویژگی های شخصیتی، سبک های مقابله ای، تاب آوری)، سازمانی (حجم کار، ساختار مدیریتی، فرهنگ مدرسه)، محیطی (شرایط اقتصادی و اجتماعی) و تعاملات کلاسی (رفتار دانش آموزان، انتظارات والدین) نقش اساسی در شکل گیری فرسودگی شغلی دارند. در بخش پایانی مقاله، مدل های مداخله ای شامل برنامه های حمایت روانی-اجتماعی، توانمندسازی حرفه ای، مداخلات مبتنی بر تاب آوری، تقویت مهارت های مدیریت استرس و ایجاد شبکه های حمایتی همکارمحور پیشنهاد می شود. نتایج این مقاله می تواند برای سیاست گذاران آموزشی، مدیران مدارس و متخصصان سلامت روان در طراحی برنامه های پیشگیرانه و مداخله ای سودمند باشد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، معلمان ، حمایت روانی-اجتماعی ، تاب آوری ، سلامت سازمانی ، مداخلات آموزشی