بررسی اثر بازی درمانی در کاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی

این پژوهش به بررسی نقش و اثر بازی درمانی در کاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد. اضطراب اجتماعی از رایج ترین مشکلات رفتاری کودکان است که می تواند مانع از شکل گیری روابط موثر با همسالان، معلمان و خانواده شود. در این تحقیق، با رویکردی توصیفی تحلیلی، نقش بازی به عنوان ابزاری تربیتی در تقویت اعتماد به نفس، کاهش ترس ارتباطی و افزایش احساس امنیت روانی دانش آموزان بررسی می شود. یافته ها نشان می دهد که اجرای مستمر برنامه های بازی درمانی با هدف تعامل گروهی، افزایش جرئت ورزی و انتقال احساسات در محیطی امن و هدفمند، اثر چشمگیری در کاهش اضطراب اجتماعی و بهبود سازگاری رفتاری دانش آموزان دارد. این مقاله بر آن است تا راهکارهای عملی و قابل اجرا برای معلمان و مشاوران مدرسه ارائه کند تا از طریق طراحی فعالیت های بازی محور، به کاهش اضطراب اجتماعی و ارتقای سلامت روان کودکان

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، اضطراب اجتماعی ، اعتماد به نفس ، تعامل گروهی ، سلامت روان