رایانه خلاقیت و دانش آموز مدرسه ای، بازافرینی یادگیری دیجیتال

تحولات سریع فناوری های دیجیتال به ویژه رایانه، چشم انداز یادگیری در مدارس را به طور بنیادین دگرگون ساخته است. در این میان، نقش رایانه تنها به عنوان یک ابزار کمک آموزشی محدود نمی شود، بلکه به عنوان بستری پویا برای پرورش خلاقیت، تفکر انتقادی و توانمندی های نوین دانش آموزان مطرح است. یادگیری دیجیتال، با فراهم کردن فرصت های گسترده برای تجربه های تعاملی، همکاری آنلاین، شبیه سازی های آموزشی و تولید محتوا، زمینه ای مناسبی برای بازآفرینی شیوه های سنتی یاددهی–یادگیری ایجاد می کند. دانش آموزان با استفاده از رایانه می توانند پروژه های خلاقانه طراحی کنند، ایده های خود را در قالب های چندرسانه ای ارائه دهند و مهارت های حل مسئله را در محیط های دیجیتالی پیچیده تمرین نمایند. از سوی دیگر، معلمان نیز قادر خواهند بود با بهره گیری از ابزارهای مبتنی بر فناوری، روش های تدریس را شخصی سازی کرده و مسیر یادگیری را مطابق با استعداد و سرعت پیشرفت هر دانش آموز تنظیم کنند. این مقاله با هدف تبیین نقش رایانه در تقویت خلاقیت دانش آموزان و بازاندیشی در مفهوم یادگیری دیجیتال، به بررسی ادبیات نظری، تحلیل یافته های پژوهشی و معرفی الگوهای نوین تدریس دیجیتال می پردازد. نتایج این بررسی نشان می دهد که ترکیب مناسب فناوری با راهبردهای آموزشی نوآورانه، نه تنها موجب افزایش مشارکت و انگیزه یادگیری می شود، بلکه مهارت های آینده محور همچون سواد رسانه ای، تولید محتوای خلاق و توانایی کار در محیط های دیجیتال را نیز تقویت می کند. در نهایت، پیشنهادهایی برای توسعه محیط های یادگیری هوشمند و حمایت از معلمان در مسیر تحول دیجیتال ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

یادگیری دیجیتال ، خلاقیت دانش آموزان ، فناوری رایانه ، مدرسه هوشمند ، نوآوری آموزشی