چالش های اخلاقی و اجتماعی هوش مصنوعی در آموزش
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 34
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MAECONFM01_6942
تاریخ نمایه سازی: 2 آذر 1404
چکیده مقاله:
هوش مصنوعی (AI) به عنوان یکی از پیشرفته ترین فناوری ها در عرصه آموزش، فرصت های بی نظیری برای بهبود فرآیند یادگیری و تدریس ایجاد کرده است. با این حال، این پیشرفت ها با چالش های اخلاقی و اجتماعی متعددی همراه است که نیازمند توجه و بررسی دقیق هستند. این مقاله به تحلیل جامع چالش های اخلاقی و اجتماعی ناشی از به کارگیری هوش مصنوعی در نظام های آموزشی می پردازد و بر ضرورت ایجاد راهکارهای موثر برای مدیریت این چالش ها تاکید می کند.یکی از چالش های اصلی، نگرانی های مربوط به حریم خصوصی و امنیت داده هاست. جمع آوری و تحلیل داده های شخصی دانش آموزان برای بهینه سازی تجربیات یادگیری، می تواند خطراتی را از جمله سوءاستفاده از اطلاعات شخصی و نقض حریم خصوصی به همراه داشته باشد. این مسئله موجب می شود که والدین و دانش آموزان به عنوان کاربران نگران امنیت اطلاعات خود باشند و نیاز به شفافیت بیشتری در زمینه نحوه استفاده از این داده ها احساس شود.چالش دیگر، تبعیض و نابرابری های اجتماعی ناشی از طراحی نادرست الگوریتم های هوش مصنوعی است. اگر این الگوریتم ها بر اساس داده های تاریخی که نابرابری ها را بازتولید می کنند، آموزش ببینند، می توانند به تداوم نابرابری های آموزشی و اجتماعی منجر شوند. این موضوع به ویژه در جوامع با تنوع فرهنگی و اقتصادی می تواند تبعات جدی داشته باشد و فرصت های یادگیری را برای گروه های خاصی محدود کند.نقش معلمان نیز در این زمینه به چالش کشیده می شود. با افزایش اتکای نظام های آموزشی به هوش مصنوعی، نگرانی هایی درباره جایگزینی معلمان و کاهش اهمیت نقش آن ها به عنوان راهنما و مشاور در فرآیند یادگیری وجود دارد. این تغییر می تواند به کاهش ارتباط انسانی در فرآیند آموزش و یادگیری منجر شود و تاثیرات منفی بر تجربه یادگیری دانش آموزان داشته باشد.علاوه بر این، تصمیم گیری های آموزشی که تحت تاثیر هوش مصنوعی قرار می گیرند، باید با اصول اخلاقی هم راستا باشند. این سوال مطرح است که آیا الگوریتم ها می توانند به طور عادلانه و بی طرفانه تصمیم گیری کنند و چگونه می توان از بروز تبعیض و ناعدالتی در این فرآیند جلوگیری کرد.در نهایت، این مقاله بر اهمیت همکاری میان ذینفعان مختلف، از جمله متخصصان فناوری، معلمان، سیاست گذاران و جامعه، برای ایجاد چارچوب های قانونی و اخلاقی مناسب در استفاده از هوش مصنوعی در آموزش تاکید می کند. با ایجاد این چارچوب ها، می توان به حفظ حریم خصوصی و امنیت داده ها، ترویج عدالت آموزشی و بهبود کیفیت فرآیند یادگیری کمک کرد. این مقاله به دنبال ارائه راهکارهایی عملی و موثر برای مدیریت چالش های اخلاقی و اجتماعی هوش مصنوعی در نظام های آموزشی است و به بررسی ضرورت های آینده در این زمینه می پردازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امین هادوی
دکترا زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ارومیه