بررسی و مقایسه سازگاری اجتماعی،اضطراب اجتماعی و امید به زندگی در مادران کودکان استثنایی و عادی شهرستان الشتر

هدف پژوهش حاضر، مقایسه سازگاری اجتماعی،اضطراب اجتماعی و امید به زندگی در مادران کودکان استثنایی و عادی شهرستان الشتر در سال ۱۴۰۴-۱۴۰۳بود. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نوع علی-مقایسه ایی بود.جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه والدین دارای دانش آموزان کم توان ذهنی و عادی بود. بر اساس نوع روش تحقیق حجم نمونه ۱۰۰ نفر(۵۰نفر مادران دارای کودکان استثنایی و۵۰ نفر مادران کودکان عادی) تعیین و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند .ابزارجمع آوری داده ها پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل (۱۹۶۱) ، آزمون امید به زندگی میلر (MHS)۱۹۸۸ و اضطراب اجتماعی کاتور و همکارانش (۲۰۰۰) بود.اطلاعات توسط نرم افزار spss۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت جهت تحلیل داده ها از آزمون کلموگروف-اسمیرونف ،،آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس یک راهه استفاد شد.یافته های پژوهش نشان داد: بین سازگاری اجتماعی،اضطراب اجتماعی و امید به زندگی در مادران کودکان استثنایی و عادی شهرستان الشترتفاوت معنی داری وجود دارد و میانگین سازگاری اجتماعی و امید به زندگی در مادران کودکان استثنایی کمتر از مادران کودکان عادی است،هم چنین میانگین اضطراب اجتماعی در مادران کودکان استثنایی بیشتر از مادران کودکان عادی می باشد.

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، اضطراب اجتماعی ، امید به زندگی ، مادران کودکان استثنایی و عادی.