بررسی رابطه بین سبک رهبری آموزشی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان در دوره ابتدایی

رهبری آموزشی به عنوان یکی از عوامل کلیدی در بهبود عملکرد مدارس، نقشی بنیادین در ارتقای کیفیت آموزش و یادگیری ایفا می کند. در محیط پیچیده و پویای مدارس امروز، مدیران نقش فراتر از سرپرستی اداری ایفا می کنند؛ آن ها معماران فرهنگ سازمانی و تسهیل گران فرآیند یاددهی-یادگیری هستند. این نقش محوری، توجه پژوهشگران را به سمت شیوه های مدیریتی و تاثیر آن بر نتایج دانش آموزان جلب کرده است. مدیران مدارس ابتدایی با اتخاذ سبک های گوناگون رهبری آموزش محور، می توانند تاثیر چشمگیری بر انگیزش، تعهد حرفه ای معلمان و در نهایت، عملکرد تحصیلی دانش آموزان داشته باشند. انتخاب سبک رهبری، تعیین کننده میزان مشارکت معلمان در تصمیم گیری ها، میزان خلاقیت آن ها در کلاس درس و سطح حمایت هایی است که دانش آموزان دریافت می کنند. در این میان، سبک های رهبری آموزشی چون تحولی (Transformational)، مشارکتی (Participative) و آمرانه (Autocratic) در شکل دهی جهت و کیفیت فرآیند یادگیری نقش عمده ای دارند و درک رابطه میان این سبک ها و خروجی های یادگیری دانش آموزان، سنگ بنای سیاست گذاری های موثر آموزشی است

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، اموزش ، ابتدایی ، کلاس ، مدرسه