ارزیابی اثربخشی روش های شناختی-رفتاری در کاهش علائم اختلالات روانی

اختلالات روانی به عنوان یکی از چالش های عمده بهداشت عمومی در سراسر جهان شناخته می شوند که هزینه های اجتماعی و اقتصادی گزافی را بر جوامع تحمیل می کنند و در این میان درمان های روان شناختی متعددی برای مقابله با این چالش ها توسعه یافته اند که رویکرد شناختی-رفتاری به دلیل ساختار منسجم و شواهد تجربی گسترده جایگاه ویژه ای دارد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی جامع اثربخشی روش های شناختی-رفتاری در کاهش علائم طیف وسیعی از اختلالات روانی از جمله افسردگی اساسی و اختلالات اضطرابی و وسواس فکری-عملی است. روش پژوهش حاضر به صورت مرور سیستماتیک و تحلیل محتوای متون معتبر علمی انجام گرفته است که در آن پروتکل های درمانی استاندارد مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان می دهد که مداخلات شناختی-رفتاری با تمرکز بر اصلاح طرحواره های ناسازگار و خطاهای شناختی و همچنین تغییر الگوهای رفتاری معیوب منجر به کاهش معنادار علائم بالینی در بیماران می شود و این اثرات در پیگیری های بلندمدت نیز پایداری قابل قبولی از خود نشان داده اند به طوری که در مقایسه با درمان دارویی در برخی موارد اثربخشی یکسان یا حتی بیشتری بدون عوارض جانبی داروها مشاهده شده است. نتایج این تحقیق بر لزوم ادغام تکنیک های شناختی-رفتاری در سیستم مراقبت های اولیه بهداشتی تاکید دارد و پیشنهاد می کند که درمانگران با بهره گیری از فرمول بندی های موردی دقیق می توانند نرخ عود بیماری را به شکل چشمگیری کاهش دهند که این امر نویدبخش ارتقای سطح سلامت روان جامعه خواهد بود.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، اختلالات روانی ، افسردگی ، اضطراب ، روان درمانی.