بررسی اثر نانو گرافن بر ویژگی های چند سازه پلی لاکتیک اسید و آرد چوب راش

در سال های اخیر، نگرانی های زیست محیطی ناشی از مصرف بی رویه پلاستیک های نفتی و محدودیت منابع چوبی، توجه به زیست پلیمرهای تجدیدپذیر را افزایش داده است. پلی لاکتیک اسید (PLA) به عنوان یک پلیمر زیست تخریب پذیر با خواص مکانیکی مطلوب، گزینه ای مناسب برای جایگزینی پلیمرهای رایج است، اما شکنندگی، جذب آب بالا و نرخ تجزیه پایین، کاربرد آن را محدود کرده است. این پژوهش با هدف بررسی اثر نانوگرافن بر ویژگی های فیزیکی، مکانیکی و حرارتی چندسازه پلی لاکتیک اسید/آرد چوب راش انجام می شود. نانوگرافن در درصدهای وزنی 1 تا 5 درصد به ماتریس PLA/آرد چوب راش اضافه شده و با استفاده از روش حل در کلروفرم، هم زدن مغناطیسی، فراصوت و پرس گرم، نمونه ها تهیه می گردند. خواص مکانیکی (استحکام کششی و خمشی)، جذب آب، تغییرات ابعادی، پایداری حرارتی (TGA)، بلورینگی (XRD) و پراکندگی نانوذرات (SEM) ارزیابی می شوند. انتظار می رود افزودن نانوگرافن باعث بهبود مدول الاستیسیته، کاهش جذب آب، افزایش پایداری حرارتی و بلورینگی شود. این تحقیق می تواند به توسعه مواد بسته بندی زیست تخریب پذیر با عملکرد بهتر کمک کند.

کلیدواژه ها:

آرد چوب راش ، نانوگرافن ، پلی لاکتیک اسید ، درخت راش ، کامپوزیت چوب-پلاستیک