تاثیر طراحی کلاس درس بر خلاقیت و تعامل دانش آموزان

هدف این مقاله، بررسی تاثیر طراحی فیزیکی و کالبدی محیط کلاس درس بر رشد خلاقیت و افزایش سطح تعامل دانش آموزان است. در دنیای امروز که آموزش به سمت پرورش مهارت های تفکر نقادانه، خلاقیت و کار گروهی حرکت می کند، محیط فیزیکی یادگیری به عنوان عاملی کلیدی و اثرگذار شناخته می شود. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی و با بررسی پیشینه پژوهشی موجود، به این نتیجه دست یافته است که عناصری همچون نورپردازی، رنگ، چیدمان منعطف مبلمان، دسترسی به منابع و فناوری، و طراحی فضاهای مشترک، به طور مستقیم بر انگیزش، احساس تعلق، توانایی حل مسئله و میزان همکاری دانش آموزان تاثیر می گذارد. در مقابل، طراحی سنتی و سلسله مراتبی کلاس ها می تواند مانع بروز این ظرفیت ها شود. مقاله حاضر چالش های موجود در مسیر بازطراحی فضاهای آموزشی در ایران را برمی شمارد و راهکارهای عملی برای تبدیل کلاس های درس به محیط های پویا، انعطاف پذیر و خلاق ارائه می دهد. در نهایت، بر لزوم توجه سیاستگذاران و برنامه ریزان آموزشی به «معماری یادگیری» به عنوان جزئی جدایی ناپذیر از فرآیند تعلیم و تربیت تاکید می ورزد.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، دانش آموز ، مدرسه ، یادگیری ، تربیت