ارزیابی اثربخشی سیستم های تصمیم یار مبتنی بر هوش مصنوعی در بهبود دقت تشخیص پرستاران در بخش مراقبت های ویژه

بخش های مراقبت های ویژه (ICU) به دلیل پیچیدگی وضعیت بیماران، نیاز به تصمیم گیری دقیق، سریع و چندمرحله ای دارند. پرستاران در این بخش یکی از مهم ترین ارکان مراقبتی هستند و نقش تشخیصی آن ها در تشخیص زودهنگام مشکلات حیاتی مانند شوک سپتیک، افت فشار خون، نارسایی تنفسی و نارسایی چند اندامی بسیار مهم است. با افزایش حجم داده های تولیدی از مانیتورینگ لحظه ای بیماران و محدودیت ظرفیت پردازشی انسانی، سیستم های تصمیم یار مبتنی بر هوش مصنوعی به عنوان ابزار مکمل پرستاران اهمیت فزاینده ای پیدا کرده اند. این مقاله با هدف ارزیابی اثربخشی این سیستم ها در افزایش دقت تشخیص پرستاران ICU نگارش شده و نشان می دهد که الگوریتم های یادگیری ماشین و شبکه های عصبی با تحلیل داده های زیستی بیماران، می توانند الگوهای پنهان و پیش نشانگرهای زودهنگام بیماری را تشخیص داده و هشدارهای قابل اتکا ارائه دهند. نتایج پژوهش های جدید بین المللی نشان می دهد که این سامانه ها می توانند خطای انسانی را کاهش داده، تصمیم گیری بالینی را استاندارد کنند، موجب اقدامات درمانی سریع تر شوند و پیامدهای بالینی بیماران را بهبود بخشند. در این مقاله، علاوه بر تحلیل مزایا و قابلیت ها، به چالش هایی همچون وابستگی به کیفیت داده، تفسیرپذیری مدل ها، پذیرش پذیری پرستاران، ملاحظات اخلاقی و نقش نهایی تصمیم گیری انسانی پرداخته شده است. یافته ها نشان می دهد که هوش مصنوعی نقش جایگزین ندارد، بلکه به عنوان ابزار توان افزا و مکمل دانش پرستاری می تواند دقت تشخیص را افزایش داده و مسیر مراقبت بیمار را به سمت درمان هوشمند، سریع و مبتنی بر داده هدایت کند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، سیستم تصمیم یار بالینی ، پرستاری ، مراقبت های ویژه ، یادگیری ماشین ، تشخیص بالینی ، خطای انسانی ، پایش بیمار