تقویت باورهای دینی در دانش آموزان متوسطه دوم دختران

این پژوهش، با دقتی موشکافانه به ریشه یابی علائم تضعیف باورهای دینی و ارائه راهبردهای عملیانی برای تعمیق و تحکیم این باورها درمیان دانش آموزان متوسطه دوم می پردازد. دوران نوجوانی، آمیخته با کنجکاوی های معرفتی و تلاش برای یافتن معنا، بستری مستعد برای شکل گیری یا فروپاشی باورهای بنیادین است.علائم هشداردهنده ای چون بی تفاوتی نسبت به مناسک دینی، طرح پرسش های وجودی و اعتقادی چالش برانگیز و یا حتی گرایش به مکاتب فکری الحادی، ضرورت مداخله به هنگام را ایجاب می کند. ریشه های این انحرافات، غالبا در ناکارآمدی روش های آموزشی کهن، پاسخ های سطحی به دغدغه های عمیق، خلاهای عاطفی و تربیتی خانواده و همچنین سیطره مخرب رسانه های غربی و فضای مجازی نهفته است. در تقابل با این چالش ها، این مقاله راهکارهایی نوآورانه را مطرح می سازد: متحول ساختن آموزش دینی با رویکردهای تعاملی و مبتنی بر حل مسئله، ایجاد فضایی امن و پویا برای گفتمان اعتقادی، نقش آفرینی فعال و الگوساز والدین، بهره گیری خلاقانه از ابزارهای هنر و ادبیات در انتقال مفاهیم دینی و تقویت مهارت های سواد رسانه ای و تاب آوری اعتقادی.این پژوهش بر ضرورت هم افزایی بنیادین میان خانه و مدرسه، به عنوان دو رکن اساسی تربیت، تاکید می ورزد تا نسلی مومن، بصیر و مقاوم در برابر هجمه های فکری تربیت گردد.

کلیدواژه ها:

باورهای دینی ، تقویت باورها ، دوره متوسطه دوم ، دانش آموزان دختر ، تربیت دینی