شناسایی و ارزیابی الزامات و زیرساخت های شهر هوشمند با تاکید بر شهر رشت

با رشد سریع جمعیت و پیچیدگی های ناشی از آن، شهرهای امروزی با چالش های متعددی در زمینه های اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و مدیریتی مواجه هستند. مفهوم «شهر هوشمند» به عنوان یک راهکار نوین مدیریتی و فنی، بر استفاده همزمان از فناوری های پیشرفته از جمله اینترنت اشیا (IoT)، هوش مصنوعی و تحلیل داده های بزرگ Big Data برای مدیریت بهینه زیرساخت ها و خدمات شهری تاکید دارد. این پژوهش با هدف شناسایی و ارزیابی الزامات و زیرساخت های شهر هوشمند در شهر رشت، با تمرکز بر ابعاد، فناوری مدیریتی و اجتماعی انجام شده است. روش تحقیق ترکیبی بوده و شامل مطالعات کتابخانه ای، پرسش نامه میان ۵۰ کارشناس شهری، ۱۰ مصاحبه نیمه ساختار یافته و تحلیل داده ها با تکنیک های AHP و SWOT است. یافته ها نشان داد که زیرساخت های فناوری و ارتباطات بیشترین اهمیت را دارند و بدون آنها سایر بخش های هوشمند مانند حمل و نقل، انرژی و خدمات شهری قادر به عملکرد موثر نخواهند بود. همچنین ظرفیت های رشت شامل نیروی انسانی متخصص، دانشگاه های فعال و پتانسیل گردشگری فرصت های توسعه شهر هوشمند را فراهم می کنند در حالی که چالش هایی مانند ضعف زیرساخت های فناوری، تراکم ترافیک و محدودیت منابع مالی مسیر تحقق این هدف را پیچیده کرده است. پژوهش همچنین تاکید می کند که موفقیت شهر هوشمند تنها با توسعه سخت افزاری حاصل نمی شود و نیازمند ارتقای سواد دیجیتال شهروندان، حکمرانی مشارکتی و همکاری بخش خصوصی و دانشگاه هاست. بر اساس تحلیل ها، پیشنهاد می شود که توسعه زیرساخت های فناوری، حمل و نقل و انرژی هوشمند، مدیریت پسماند، آموزش شهروندان و برنامه ریزی راهبردی چند مرحله ای با زمان بندی کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت به عنوان اولویت های کلیدی در مسیر هوشمندسازی رشت در نظر گرفته شود. نتایج این پژوهش می تواند به عنوان چارچوب بومی برای سایر شهرهای متوسط ایران مورد استفاده قرار گیرد و مسیر برنامه ریزی و سیاست گذاری شهری هوشمند را هموار سازد.

کلیدواژه ها:

شهر هوشمند ، زیرساخت های شهری ، اینترنت اشیاء ، مدیریت شهری ، توسعه پایدار شهری