اثر ترک خوردگی اولیه بر نفوذپذیری و دوام بتن مسلح

ارتقای دوام و کاهش نفوذپذیری بتن به منظور افزایش عمر خدمت دهی سازه های بتن مسلح به ویژه در محیطهای خورنده، همواره دغدغه اصلی متخصصان فناوری بتن بوده است. برای دستیابی به این هدف راهکارهای متعددی شامل استفاده از مواد پوزولانی، ریز پرکننده ها و نانومواد معرفی شده اند که با افزایش تراکم بتن سخت شده از نفوذ مواد خورنده به سطح میلگردها جلوگیری می کنند. با این حال، علیرغم موفقیت این مواد در بهبود دوام نمونه های آزمایشگاهی، ایجاد ترکهای غیر سازه ای در ساعتهای اولیه پس از بتن ریزی و ترکهای سازه ای ناشی از بارهای بیش از حد، طراحی مسیرهایی برای انتقال آب، اکسیژن و یونهای خورنده به عمق بتن و شبکه میلگردها ایجاد می کنند. این عوامل شرایط لازم برای آغاز خوردگی را فراهم کرده و در بلندمدت منجر به تخریب و خروج سازه های بتن مسلح از چرخه خدمت رسانی می شوند. در این پژوهش با بررسی نتایج گزارش شده توسط محققان مختلف کوشیده شده است تا میزان تاثیر ترک ها بر نفوذپذیری و دوام بتن شناسایی شود.

کلیدواژه ها:

دوام ، خوردگی ، نفوذپذیری ، مواد پوزولانی ، ترک