وابستگی متقابل در زیرساخت ها و مدل سازی آن بر اساس روش دیمتل

وابستگی متقابل در زیرساخت ها به عنوان یکی از ویژگی های کلیدی جوامع مدرن نقش تعیین کننده ای در عملکرد سیستم های حیاتی مانند انرژی، آب، حمل و نقل، ارتباطات و بهداشت ایفا می کند. این وابستگی ها اگرچه کارایی و هماهنگی بین سیستم ها را افزایش می دهند، اما در عین حال، آسیب پذیری های جدیدی را ایجاد می کنند که می توانند منجر به اختلالات گسترده و اثرات زنجیره ای شوند. در دنیای امروزی استمرار زندگی در جوامع بشری بدون فعالیت مستمر زیرساخت های حیاتی امکان پذیر نیست. از این رو نحوه بهره برداری و حفاظت از زیرساخت های حیاتی مورد توجه مطالعات بسیاری قرار گرفته است. یکی از زمینه های اصلی در مطالعات زیرساخت ها چگونگی مدل سازی سیستم ها به خصوص با وجود وابستگی های بین آن هاست. وابستگی متقابل زیرساخت ها به معنی رابطه دوجهته بین بخش های شبکه است و یعنی این که وضعیت یک جزء از وضعیت دیگری تاثیر می پذیرد یا با آن همبسته است. گرچه یک سری وابستگی های متقابل در شبکه های زیرساخت را می توان به صورت قطعی مدل سازی کرد، اما در اغلب مواقع داده های مورد نیاز ناقص هستند یا روابط بین آن ها تصادفی هستند. این مقاله به بررسی مفهوم وابستگی متقابل، انواع آن، چالش های ناشی از آن و راهکارهای مدیریتی و روش های مدل سازی برای شناسایی و درک بهتر وابستگی های متقابل و روابط و ارتباطات بین اجزا در شبکه های زیرساختی و روش دیمتل در مدل سازی وابستگی متقابل می پردازد.

کلیدواژه ها:

وابستگی متقابل ، مدل سازی ، زیرساخت ، روش دیمتل