بررسی اثر استفاده از جداگرهای پایه با میرایی زیاد بر رفتار لرزه ای قابهای خمشی بتن مسلح با شکل پذیری متوسط تحت اثر رکوردهای پالس

این پژوهش به بررسی عملکرد سیستمهای جداسازی لرزه ای در مقاوم سازی قابهای خمشی بتن آرمه تحت زلزله های نزدیک به گسل و دارای پالس پرداخته است. با مدلسازی سازه های ۴ و ۸ طبقه و تحلیل خطی و غیرخطی در نرم افزارهای ETABS و PERFORM-۳D، مشخص شد استفاده از جداسازها موجب افزایش زمان، ارتعاش کاهش تقاضای تغییر شکل، کاهش برش پایه و دریفت و تمرکز تغییر شکل در اجزای جداساز به جای طبقات می شود. با وجود افزایش نسبی تغییر مکان بام در سازه های دارای جداساز، رفتار غیر خطی سازه ها به خوبی کنترل شده و آسیبهای لرزه ای به طور محسوسی کاهش یافته است. همچنین انرژی مستهلک شده توسط سازه های جداسازی شده کمتر بوده و اثر بخشی این سیستم در کنترل ورودی انرژی لرزه ای در ارتفاعهای بیشتر افزایش یافته است. پژوهش اثبات میکند که جداسازهای لرزه ای به ویژه با هسته، سربی، نقش موثری در بهبود عملکرد لرزه ای و ایمنی سازه های بتن آرمه در برابر زلزله های شدید دارند.

کلیدواژه ها:

جداگرهای ، پایه ، رفتار لرزه ای قابهای خمشی بتن مسلح ، رکوردهای پالس