بررسی روشهای تدریس نوین بر پایه هوش مصنوعی در مدارس با تاکید بر آموزش دانش آموزان دارای معلولیت

تدریس نوین بر پایه هوش مصنوعی در مدارس با شخصی سازی فرایند یادگیری توانایی ها و نیازهای هر دانش آموز را به طور دقیق شناسایی و پشتیبانی می کند. این روش با تحلیل داده ها، محتوای آموزشی هوشمند و بازخورد فوری را فراهم می آورد. همچنین معلمان را در تصمیم گیری های آموزشی به کمک ابزارهای تحلیلی پشتیبانی می کند. ظهور فناوری های هوش مصنوعی (AI) و واقعیت مجازی (VR) ظرفیت های تحول آفرینی را برای پیشبرد آموزش فراگیر به ویژه برای دانش آموزان دارای معلولیت فراهم کرده است. این مرور نظام مند به طور انتقادی وضعیت کنونی پژوهش ها را ارزیابی می کند تا تاثیر هوش مصنوعی و واقعیت مجازی را در بهبود دسترسی آموزشی، شخصی سازی یادگیری و فراگیری اجتماعی بررسی کند. سامانه های تطبیقی مبتنی بر هوش مصنوعی می توانند به طور پویا تجربه های یادگیری را با نیازهای فردی منطبق کنند، در حالی که واقعیت مجازی محیط هایی چندحسی و فراگیر فراهم می آورد که یادگیری تجربی را ترویج می دهد. با وجود این پیشرفت ها، این مرور چالش های مهمی نظیر هزینه بالای پیاده سازی، موانع فنی و آمادگی محدود معلمان را شناسایی می کند که مانع از پذیرش گسترده این فناوری ها شده اند. دغدغه های اخلاقی همچون حریم خصوصی و سوگیری الگوریتمی نیز به عنوان حوزه های کلیدی مطرح اند که نیازمند توجه دقیق هستند. یافته ها، نیاز فوری به پژوهش های تجربی بیشتر برای بررسی تاثیر بلندمدت این فناوری ها را برجسته می کنند و بر لزوم دسترسی عادلانه تر به ابزارهای هوش مصنوعی و واقعیت مجازی در محیط های آموزشی محروم تاکید دارند. در نهایت، این مرور بر اهمیت ادغام هوش مصنوعی و واقعیت مجازی به عنوان بخشی از راهبردی جامع برای ترویج محیط های یادگیری واقعا فراگیر که با اهداف کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت (CRPD) همراستا هستند، تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان دارای معلولیت ، هوش مصنوعی ، واقعیت مجازی ، روشهای تدریس نوین