مطالعه ای مروری بر سازوکارهای تربیت دانش آموزان خلاق در عصر فناوری های نوین

تحولات سریع فناوری های نوین در حوزه آموزش، فرصت های بی سابقه ای را برای پرورش خلاقیت دانش آموزان فراهم کرده است، اما همچنان درک جامعی از سازوکارهای تاثیر این فناوری ها و عوامل تسهیل کننده یا بازدارنده آن ها وجود ندارد. این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل ابعاد و مولفه های اثرگذار فناوری های نوین بر خلاقیت دانش آموزان و با شیوه مروری نظام مند انجام شد. برای گردآوری داده ها، پایگاه های اطلاعاتی معتبر داخلی شامل Sid، Civilica و Magiran مورد جست و جو قرار گرفتند که در مجموع ۱۲۰ مقاله شناسایی شدند. برای تحلیل و پالایش مطالعات از نمودار PRISMA استفاده شد؛ همچنین جهت ارزیابی کیفی مقالات از ابزار CASP استفاده شد که در نهایت، ۸ مقاله واجد شرایط برای تحلیل انتخاب شدند. یافته ها نشان داد که فناوری های نوین، به ویژه محیط های یادگیری تعاملی و ابزارهای دیجیتال خلاقانه، بیشترین تاثیر را بر ارتقای مهارت های ایده پردازی و حل مسئله دانش آموزان دارند، در حالی که کمبود زیرساخت، ضعف مهارت های معلمان و مقاومت فرهنگی از مهم ترین موانع محسوب می شوند. این نتایج می تواند مبنای طراحی راهبردهای آموزشی نوآورانه و سیاست گذاری های موثر در نظام آموزشی باشد.

کلیدواژه ها:

تربیت ، دانش آموز ، خلاقیت ، فناوری های نوین