ولایت علمی استاد بر شاگرد، تهدیدها و فرصتها

یکی از عناصر مهم در در نظام آموزش و پرورش دینی توجه به موضوع ولایت علمی میان استاد و شاگرد است که در صورت توجه تام و کامل به آن، اثرات مثبت آن در سطوح مختلف فرد و جامعه دیده خواهد داد. ولایت علمی بر خلاف مرجعیت علمی تنها به رابطه علمی استاد و شاگرد محدود نشده و فراتر از آن نوعی اثرگذاری تربیتی و اخلاقی و همه جانبه را بر شاگرد خویش خواهد داشت. به بیانی، استاد نسبت به شاگرد خود نوعی هدایت علمی و تربیتی و اخلاقی را خواهد داشت. از این رو ارتباط آنها تنها به فضای کلاسی و رسمی آموزشی محدود نخواهد شد. هدف از نگارش این نوشتار آن است که نگاهی جدید و نو به رابطه میان استاد و شاگرد داشته باشیم همان عنصری که در بیانات مقام معظم رهبری نیز بر آن تاکید شده است و راه افزایش بازدهی نهادهای مختلف آموزشی به شمار می رود. اثرات مثبت توجه به ولایت علمی استاد و شاگرد رمز موفقیت دانشجو و تربیت انسانی صالح، متعهد و متخصص در کشور به شمار می رود. در این مقاله بر اساس منابع کتابخانه ای و روش توصیفی تحلیلی، با توجه ویژه به آموزهای دینی در این رابطه سعی شده است به شرایط تحقق ولایت علمی میان استاد و شاگرد از جمله اخلاق مداری و تهذیب نفس استاد و تسلیم بودن شاگرد در برابر استاد اشاره کرد. در بخش آسیبها و تهدیدهای فراروی استاد نیز می توان به خودفراموشی و خودشیفتگی استاد و از جمله آسیبهای فراروی شاگرد نیز می توان به استادمداری به جای حق مداری اشاره داشت. در صورت توجه ویژه به موضوع ولایت علمی استاد و شاگرد بر اساس سند تحول بنیادین آموزش و پروش و سامان دادن محتوای آموزشی و تربیتی حول این محور، شاهد آثار مثبت و سازنده آن در جامعه در تربیت نیروی انسانی کارآمد، متعهد و متخصص خواهیم بود.

کلیدواژه ها:

استاد ، شاگرد ، ولایت علمی