تحلیل ظرفیت فضاهای ناکارآمد شهری در بازآفرینی هویت شهری

فضاهای ناکارآمد شهری بخش مهمی از ساختار کالبدی شهرها را تشکیل میدهند و به دلیل عواملی مانند تغییرات کاربری، توسعه ناپیوسته، فرسودگی یا رهاشدگی، غالبا بلااستفاده و ناکارآمد باقی میمانند. این فضاها در صورت عدم مدیریت می توانند موجب تضعیف انسجام شهری، کاهش کیفیت محیط و افت سرزندگی اجتماعی شوند. با این حال، این فضاها ظرفیت بالقوه ای برای بازآفرینی و ارتقای هویت شهری فراهم می کنند و می توانند زمینه ای برای تقویت تعامل اجتماعی، ارتقای حس تعلق شهروندان و ایجاد مکان های زنده و پویا باشند. این پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی به بررسی ظرفیت فضاهای خالی شهری در فرآیند بازآفرینی هویت شهری پرداخته است. نتایج تحقیق نشان میدهد که بهره گیری خلاقانه از این فضاها از طریق ایجاد کاربری های فرهنگی اجتماعی و تفریحی، احیای بافت های ناکارآمد و تقویت ویژگی های هویتی مکان نقش مهمی در ارتقای کیفیت زندگی شهری دارد. همچنین مشارکت فعال شهروندان، توجه به ارزش های تاریخی و فرهنگی و طراحی متناسب با ویژگی های کالبدی فضا از عوامل کلیدی موفقیت در بازآفرینی این فضاها محسوب می شوند.

کلیدواژه ها:

فضاهای ناکارآمد شهری ، فضاهای شهری ، بازآفرینی شهری ، هویت شهری