تحلیل و معرفی قانونمندترین مراکز استانهای ایران در رعایت ضوابط شهرسازی و معماری مصوب

در دهه های اخیر شهرهای ایران به ویژه مراکز استان ها با رشد جمعیتی، افزایش مهاجرت، گسترش سکونتگاه های غیررسمی و توسعه بی ضابطه روبه رو بوده اند. این روند سبب افزایش تقاضا برای ساخت و سازهای مسکونی، تجاری و خدماتی شده است. در چنین شرایطی رعایت ضوابط شهرسازی و معماری مصوب، از جمله طرحهای جامع و تفصیلی، شهری به یکی از چالش های اساسی مدیریت شهری تبدیل شده است. از سوی دیگر بروز پدیده هایی مانند ساخت و ساز بدون مجوز، تخلفات ساختمانی عمدی، عدم رعایت خطوط عقب نشینی و تجاوز به معابر عمومی منجر به بی نظمی، کالبدی، آسیب به حقوق شهروندی و در نهایت کاهش کیفیت محیط زندگی در شهرها شده است. در این میان، ماده ۱۰۰ قانون شهرداری ها به عنوان اصلی ترین مرجع قانونی در رسیدگی به تخلفات ساختمانی مطرح است؛ اما به دلایل مختلفی نظیر فرآیندهای پیچیده، ضعف در بازدارندگی و عدم یکپارچگی سامانه ها، این ماده در بسیاری از شهرها به شکل موثر عمل نمی کند. پژوهش حاضر با توجه به تفاوت در میزان تخلفات ساختمانی در شهرهای مختلف، ایران، تلاش دارد با رویکرد تطبیقی میزان رعایت ضوابط شهرسازی در ۳۱ مرکز استان کشور را بررسی و رتبه بندی کند و راهکارهایی برای بهبود وضعیت ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

ضوابط شهرسازی ، ماده ۱۰۰ ، پروانه ساختمانی ، قانونمندی ، مراکز استان ، طرح تفصیلی