تاثیر فعالیت های تعاملی عربی بر ایجاد روحیه مشارکت و همکاری در کلاس

هدف از این پژوهش، بررسی نقش و میزان تاثیر فعالیت های تعاملی در آموزش زبان عربی بر افزایش روحیه مشارکت، همکاری و تعامل اجتماعی دانش آموزان است. آموزش زبان عربی در سال های اخیر با چالش هایی نظیر کمبود انگیزه، ضعف مهارت های گفتاری و نبود فضای واقعی ارتباطی مواجه بوده است. به کارگیری فعالیت های تعاملی مانند گفت وگوی دونفره، کارگروهی، بازی های زبانی، ایفای نقش و پروژه های مشترک، به عنوان رویکردی نوین، می تواند موجب افزایش فعال بودن فراگیران و تقویت مهارت های ارتباطی شود. بر اساس تحلیل نظری و مرور تجربیات آموزشی، یافته ها نشان می دهد که فعالیت های تعاملی نه تنها باعث تسهیل یادگیری زبان و ایجاد درک عمیق تر از ساختار زبانی می شود، بلکه موجب ایجاد فضای صمیمی، کاهش اضطراب زبانی، افزایش اعتمادبه نفس، تقویت حس مسئولیت پذیری و شکل گیری روحیه همکاری میان فراگیران می گردد. این پژوهش نتیجه می گیرد که استفاده هدفمند و مستمر از فعالیت های تعاملی، یکی از موثرترین روش ها برای ارتقای کیفیت آموزش عربی و ایجاد محیطی فعال و مشارکتی در کلاس درس است.

کلیدواژه ها:

فعالیت های تعاملی ، زبان عربی ، یادگیری مشارکتی ، همکاری ، مهارت های ارتباطی ، انگیزش تحصیلی