هوش مصنوعی به عنوان دستیار آموزشی معلمان: فرصت ها و محدودیت ها

پژوهش حاضر با هدف بررسی فرصت ها و محدودیت های استفاده از هوش مصنوعی به عنوان دستیار آموزشی معلمان انجام شده است. این مطالعه با رویکرد توصیفی–تحلیلی و روش پیمایشی، نظرات و تجربیات تعداد ۳۸۰ معلم مدارس ابتدایی را مورد تحلیل قرار داد. یافته ها نشان می دهد که هوش مصنوعی قابلیت بهبود کیفیت تدریس، فردی سازی یادگیری، کاهش بار کاری معلمان و افزایش دسترسی به منابع آموزشی متنوع را دارد. با این حال، محدودیت هایی همچون ضعف زیرساخت های فناوری، کمبود مهارت های دیجیتال معلمان، نگرانی های اخلاقی و کاهش تعامل انسانی نیز مشاهده شد. پژوهش تاکید می کند که برای بهره برداری موثر از هوش مصنوعی، نیازمند تدوین سیاست های جامع، آموزش های مستمر، ارتقای زیرساخت ها و حفظ جایگاه حرفه ای معلمان هستیم. در نهایت، هوش مصنوعی باید به عنوان مکمل معلم و نه جایگزین وی به کار گرفته شود تا ضمن ارتقای فرایند یاددهی، تعامل انسانی و نقش تربیتی معلم حفظ شود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، دستیار آموزشی ، معلمان ، فرصت ها ، محدودیت ها ، فناوری آموزشی ، آموزش ابتدایی ، فردی سازی یادگیری