ضرورت بکارگیری تکنولوژی و هوشمندسازی ساختمانها در راستای توسعه پایدار

ساختمان ها و صنعت ساختمان سازی، مصرف کننده های عمده انرژی از منابع جهانی و منتشرکننده ی قابل توجه گازهای گلخانه ای هستند. در مواجهه با بحران های زیست محیطی نظیر تغییرات اقلیمی، افزایش آلودگی های محیطی، جزیره های گرمایی در شهر ها و... و افزایش جمعیت شهری، رویکردهای سنتی ساخت وساز ساختمان ها دیگر پاسخگو نیستند. در نتیجه استراتژی طراحی این گونه ساختمان ها بر مبنای استفاده حداکثری از پتانسیل انرژی های تجدیدپذیر به منظور کاهش تقاضای انرژی، کاهش استفاده از سوخت های فسیلی و کاهش تولید گازهای گلخانه ای می باشد که باعث کاهش در روند گرمایش جهانی و تحقق توسعه پایدار می گردد. استفاده بهینه از انرژی خورشیدی با توجه به هندسه خورشید، استفاده از سیستم فتوولتائیک، طراحی موقعیت پنجره ها، وجوه ساختمان، ایوان ها، سایبان ها و درخت ها به جهت بیشترین بهره برداری در این ساختمان ها مورد توجه قرار دارد. در همین اساس معماری پایدار به عنوان یکی از مصادیق معماری مدرن درصدد برقرار کردن آرامش و آسایش انسان امروز در محیط زندگی خویش می باشد. از آنجا که در دنیای مدرن انسانها به دنبال آرامش هستند معماری پایدار از اهمیت ویژه ای برخوردار است. باتوجه به اینکه کاربرد مفاهیم پایداری و اهداف توسعه پایدار در جهت کاهش اتلاف انرژی و آلودگی محیط زیست در معماری مبحثی به نام معماری و توسعه پایدار را به وجود آورده است.

کلیدواژه ها:

رشد هوشمند ، برنامه ریزی