امید و شکرگزاری: راهی نوین برای نگرش مثبت به مدرسه در کودکان ابتدایی

نگرش مثبت به مدرسه یکی از عوامل مهم در بهبود عملکرد تحصیلی و افزایش انگیزه یادگیری دانش آموزان است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش امید مبتنی بر شکرگزاری بر نگرش دانش آموزان دوره اول ابتدایی در منطقه فولادشهر انجام شد. روش پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. نمونه شامل ۶۰ دانش آموز انتخاب شده به شیوه نمونه گیری در دسترس بود که به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت آموزش های برنامه ریزی شده آموزش امید مبتنی بر شکرگزاری قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه نگرش به مدرسه جمع آوری و با آزمون های آماری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش امید و تمرین شکرگزاری به طور معناداری نگرش مثبت دانش آموزان نسبت به مدرسه را افزایش داده است. یافته ها بر اهمیت گنجاندن مفاهیم روانشناختی مثبت مانند امید و شکرگزاری در برنامه های آموزشی تاکید دارد تا بتوان نگرش کودکان به مدرسه را بهبود بخشید و محیط یادگیری مثبت تری فراهم کرد. این مطالعه می تواند راهنمایی برای معلمان و مربیان در طراحی روش های آموزشی موثر باشد.