ارتباط بین برنامه های تدریس مبتنی بر هوش مصنوعی و کاهش اضطراب دروس در دانش آموزان

با پیشرفت فناوری های نوین، هوش مصنوعی (AI) به یکی از ابزارهای موثر در نظام های آموزشی تبدیل شده است. برنامه های تدریس مبتنی بر هوش مصنوعی، شامل سیستم های آموزش تطبیقی، پلتفرم های تمرین شخصی سازی شده، چت بات های آموزشی و نرم افزارهای بازخورد فوری، توانسته اند تجربه یادگیری را تغییر دهند. یکی از مشکلات مهم دانش آموزان در فرایند آموزش، اضطراب مرتبط با دروس و عملکرد تحصیلی است که می تواند مانع یادگیری عمیق و افزایش انگیزه شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین استفاده از برنامه های تدریس مبتنی بر هوش مصنوعی و کاهش اضطراب دروس در دانش آموزان انجام شد.روش تحقیق ترکیبی (کمی-کیفی) بود. در بخش کمی، ۱۵۰ دانش آموز از مدارس مختلف با استفاده از پرسشنامه استاندارد اضطراب تحصیلی قبل و بعد از استفاده از سیستم های AI مورد ارزیابی قرار گرفتند و داده ها با آزمون های آماری (t-test وابسته و تحلیل همبستگی) تحلیل شد. در بخش کیفی، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۲۰ دانش آموز انجام شد تا تجربیات و احساسات آن ها نسبت به تدریس با هوش مصنوعی بررسی شود.نتایج نشان داد که استفاده از برنامه های مبتنی بر هوش مصنوعی به طور معنی داری اضطراب تحصیلی دانش آموزان را کاهش می دهد. دانش آموزان گزارش کردند که بازخورد فوری، مسیر یادگیری شخصی سازی شده و امکان تمرین بدون قضاوت باعث افزایش اعتماد به نفس و کاهش فشار روانی در کلاس های درسی شده است. تحلیل داده های کیفی نشان داد که سیستم های AI به عنوان فضایی امن برای یادگیری عمل می کنند که خطا را تجربه ای طبیعی می سازد و یادگیری را با استرس کمتر ممکن می کند.با این حال، چالش هایی مانند وابستگی بیش ازحد به فناوری، نگرانی از دقت اطلاعات ارائه شده توسط AI و ترس از جایگزینی نقش معلم نیز گزارش شد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، برنامه های تدریس ، اضطراب تحصیلی ، یادگیری شخصی سازی شده ، بازخورد فوری ، آموزش هوشمند