رابطه سلامت روانی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

سلامت روانی یکی از ارکان اصلی رشد متعادل و همه جانبه در دوران کودکی و نوجوانی است و نقشی تعیین کننده در فرآیند یادگیری و پیشرفت تحصیلی ایفا می کند. با توجه به اهمیت روزافزون بهزیستی روانی در نظام های آموزشی، این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سلامت روانی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه اول انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه های هفتم تا نهم شهر [نام شهر] در سال تحصیلی [سال] بود که از میان آنان، ۳۵۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه سلامت روانی GHQ-۲۸ و معدل تحصیلی نیم سال اول به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی بود. داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین مولفه های سلامت روانی (نشانه های جسمانی، اضطراب و اختلال خواب، نارساکنش وری اجتماعی و افسردگی) با پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد (۰/۰۱>P). همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که نارساکنش وری اجتماعی و اضطراب، پیش بینی کننده های معناداری برای عملکرد تحصیلی دانش آموزان هستند. یافته های این مطالعه بر ضرورت توجه جدی به مداخلات روانی-اجتماعی در مدارس به منظور ارتقای سطح سلامت روانی دانش آموزان برای بهبود عملکرد تحصیلی آنان تاکید دارد.