نقش محوری هوش مصنوعی در آموزش و پرورش در عصر جدید

ورود به عصر دیجیتال و پیشرفت های شگرف در حوزه هوش مصنوعی (AI)، چشم اندازهای نوینی را پیش روی تمامی عرصه ها از جمله آموزش و پرورش گشوده است. این مقاله با هدف بررسی نقش محوری و چندوجهی هوش مصنوعی در تحول نظام های آموزشی در عصر جدید و با استفاده از روش شناسی مروری روایتی تدوین شده است. یافته های حاصل از بررسی متون تخصصی نشان می دهد که هوش مصنوعی پتانسیل قابل توجهی در شخصی سازی فرآیندهای یادگیری، ارائه بازخوردهای هوشمند و به موقع از طریق سیستم های تدریس هوشمند، خودکارسازی وظایف اداری و مدیریتی معلمان و مدیران، افزایش دسترسی به آموزش باکیفیت برای همگان، تحلیل داده های کلان آموزشی برای بهبود سیاست گذاری ها و توسعه مهارت های مورد نیاز آینده در دانش آموزان دارد. با این حال، پیاده سازی موفق و اخلاقی هوش مصنوعی در آموزش با چالش هایی نظیر نگرانی های مربوط به حریم خصوصی داده ها، سوگیری های الگوریتمی، نیاز به بازتعریف نقش معلم، شکاف دیجیتال و ضرورت توسعه سواد هوش مصنوعی همراه است. نتیجه گیری می شود که هوش مصنوعی نه به عنوان جایگزین معلم، بلکه به مثابه ابزاری قدرتمند برای توانمندسازی معلمان و فراگیران، می تواند نقشی محوری در ارتقای کیفیت، کارایی و عدالت در آموزش و پرورش ایفا کند، مشروط بر آنکه با برنامه ریزی دقیق، توجه به ملاحظات اخلاقی و سرمایه گذاری در زیرساخت ها و آموزش نیروی انسانی همراه باشد.