روایت پژوهی:یک روز با یک درخت: ترکیب ادبیات و علوم در کلاس دوم ابتدایی

من، لیلا زانیانی، آموزگار پایه دوم ابتدایی در مدرسه علوی سادات شهر اهواز، پروژه ای بین رشته ای را با عنوان «یک روز با یک درخت» طراحی و اجرا کردم که در آن ادبیات فارسی و علوم به صورت تلفیقی آموزش داده شدند. هدف اصلی من از این پروژه، ایجاد یادگیری عمیق و معنی دار برای دانش آموزان بود به طوری که آن ها بتوانند هم دانش علمی درباره ساختار و اهمیت درختان کسب کنند و هم توانایی های زبانی و خلاقیت ادبی خود را ارتقا دهند. این پروژه با ۲۸ دانش آموز مختلط در کلاس من اجرا شد و تحت نظر مدیر مدرسه، آقای دادجو، به انجام رسید.در این پروژه، ابتدا دانش آموزان با مفاهیم پایه علوم درباره درختان آشنا شدند؛ مانند اجزای مختلف درخت شامل ریشه، ساقه، برگ و گل، همچنین نیازهای زیستی گیاهان مانند نور، آب و خاک. من با استفاده از روش های آموزشی متنوع از جمله آموزش مستقیم، نمایش تصاویر و نمونه های واقعی، تلاش کردم مفاهیم علمی را برای آن ها ملموس و قابل فهم کنم. علاوه بر این، دانش آموزان در فعالیت های میدانی با مشاهده درختان در محیط مدرسه و اطراف آن، فرصت تجربه عملی پیدا کردند که باعث شد مفاهیم علمی را بهتر درک کنند. همزمان با آموزش علمی، بخش ادبی پروژه نیز شکل گرفت. من از دانش آموزان خواستم تا در قالب شعر و داستان کوتاه درباره درخت بنویسند. این فعالیت ادبی سبب شد دانش آموزان دانش علمی خود را به زبان خلاق و زیبا بیان کنند. من شاهد بودم که چگونه دانش آموزان با بیان احساسات و تفکرات خود درباره درختان، علاوه بر یادگیری علمی، مهارت های زبانی و نوشتاری خود را بهبود بخشیدند.این پروژه با بهره گیری از تلفیق علوم و ادبیات، توانست انگیزه یادگیری دانش آموزان را به طور قابل توجهی افزایش دهد. در طول اجرای پروژه، دانش آموزان با علاقه و اشتیاق در فعالیت ها مشارکت کردند و من توانستم مهارت های تفکر نقاد، خلاقیت و ارتباطات زبانی آنان را تقویت کنم. همچنین، ترکیب دو رشته علوم و ادبیات باعث شد دانش آموزان مفاهیم را به صورت جامع تر و چندجانبه درک کنند و یادگیری برایشان لذت بخش تر شود.از طریق این تجربه، من متوجه شدم که آموزش بین رشته ای می تواند ابزار بسیار موثری برای انتقال مفاهیم و مهارت ها به دانش آموزان باشد و به آن ها کمک کند تا دانش علمی را در قالبی هنری و زبانی نیز به کار ببرند. این روش نه تنها یادگیری را تعمیق می بخشد، بلکه به دانش آموزان کمک می کند تا نگرش مثبت تری نسبت به محیط زیست و اهمیت درختان پیدا کنند.در نهایت، من پیشنهاد می کنم که معلمان ابتدایی به منظور افزایش کیفیت آموزش و پرورش دانش آموزان خلاق و آگاه، از روش های بین رشته ای استفاده کنند و ادبیات را به عنوان ابزاری برای تبیین و تعمیق مفاهیم علمی به کار ببرند. این رویکرد می تواند یادگیری را جذاب تر، کاربردی تر و ماندگارتر سازد و دانش آموزان را برای مواجهه با مسائل محیط زیستی و علمی آینده آماده تر کند.