تاثیر محیط آموزشی بر رشد خلاقیت دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش و تاثیر محیط آموزشی بر رشد خلاقیت دانش آموزان در دوره متوسطه است. در دنیای امروز که نوآوری و تفکر خلاق از مهارت های کلیدی محسوب می شوند، شناخت عواملی که می توانند به پرورش خلاقیت کمک کنند، اهمیت بسزایی دارد. محیط آموزشی، به عنوان بستری که یادگیری در آن اتفاق می افتد، شامل ابعاد گوناگونی نظیر فضای فیزیکی کلاس، سبک های تدریس، روابط بین فردی، امکانات یادگیری و میزان آزادی در ابراز نظر و تفکر است. این پژوهش با روش توصیفی–تحلیلی و با بهره گیری از پرسش نامه محقق ساخته انجام شد که بر روی ۲۰۰ دانش آموز دختر و پسر پایه هشتم و نهم در مدارس شهر تهران اجرا گردید. یافته ها نشان دادند که بین کیفیت محیط آموزشی و میزان خلاقیت دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در این میان، عواملی مانند آزادی بیان در کلاس، استفاده از روش های تدریس فعال و مشارکتی، فراهم بودن فضاهای باز و منعطف، و رابطه مثبت و حمایتی معلمان با دانش آموزان، تاثیر مستقیم و قوی تری بر خلاقیت داشتند. بر اساس نتایج، پیشنهاد می شود که مدیران و معلمان با بازنگری در شیوه های آموزشی، طراحی فضاهای آموزشی خلاقانه، و ایجاد فضای روانی امن و الهام بخش، بستر مناسبی برای رشد تفکر خلاق در دانش آموزان فراهم آورند.محیط آموزشی، شامل ویژگی های فیزیکی، روانی، و اجتماعی کلاس درس و مدرسه، یکی از عوامل مهم در پرورش خلاقیت محسوب می شود. روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و داده ها از طریق پرسش نامه ای محقق ساخته از میان ۲۰۰ دانش آموز دوره متوسطه شهر تهران گردآوری شده است. نتایج نشان داد که عواملی مانند آزادی بیان، تنوع فعالیت های یادگیری، مشارکت فعالانه دانش آموزان، و فضای فیزیکی مناسب کلاس تاثیر مثبت و معناداری بر خلاقیت دارند. بر اساس یافته ها، پیشنهاد می شود سیاست گذاران آموزشی در جهت ایجاد محیط هایی پویا، باز و انگیزشی گام بردارند.

کلیدواژه ها:

محیط آموزشی ، خلاقیت ، دانش آموزان ، فضای یادگیری ، آموزش نوآورانه