بررسی چالش ها و راهکارهای آموزشی برای دانش آموزان کم بینا و نابینا در نظام آموزش و پرورش

دانش آموزان کم بینا و نابینا به عنوان بخشی از جامعه ی دانش آموزان با نیازهای ویژه، برای یادگیری موثر نیازمند شرایط، ابزار و روش های آموزشی متفاوت و متناسب با ویژگی های حسی خود هستند. آموزش برای این گروه، تنها انتقال محتوا نیست، بلکه باید تلفیقی از مهارت آموزی، استقلال فردی، و استفاده از فناوری های جبرانی باشد. هدف این مقاله بررسی مهم ترین چالش های آموزشی دانش آموزان با آسیب بینایی در نظام آموزشی ایران، تحلیل نقش معلم و خانواده در توانمندسازی آن ها، و ارائه راهکارهایی برای بهبود کیفیت یادگیری و تعاملات اجتماعی این دانش آموزان است. یافته های حاصل از مطالعات و تجربیات میدانی نشان می دهد که وجود برنامه درسی انعطاف پذیر، استفاده از خط بریل، منابع شنیداری، فناوری های نوین (مانند صفحه خوان ها و تبلت های ویژه)، آموزش معلمان و فراهم سازی محیط فیزیکی مناسب، از عوامل کلیدی در موفقیت تحصیلی و روانی این دانش آموزان به شمار می رود. همچنین، آموزش مهارت های زندگی، تحرک، و ارتباط اجتماعی، باید همزمان با آموزش رسمی دنبال شود تا دانش آموز کم بینا یا نابینا به فردی توانمند، مستقل و مشارکت پذیر در جامعه تبدیل گردد.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان با نیازهای ویژه ، کم بینا ، نابینا ، آموزش فراگیر ، خط بریل ، فناوری آموزشی ، استقلال فردی