نقش بازی درمانی در کاهش اضطراب اجتماعی در دانش آموزان دوره ابتدایی

اضطراب اجتماعی یکی از شایع ترین مشکلات روان شناختی در میان دانش آموزان دوره ابتدایی است که می تواند تاثیرات منفی عمیقی بر عملکرد تحصیلی، تعاملات اجتماعی و رشد عاطفی آنان داشته باشد. بازی درمانی، به عنوان یکی از شیوه های مداخله روان شناختی موثر برای کودکان، این امکان را فراهم می سازد تا کودکان از طریق بازی احساسات خود را ابراز کنند، مهارت های اجتماعی را تمرین نمایند و با موقعیت های اضطراب آور به شیوه ای ایمن و سازنده مواجه شوند. هدف از این پژوهش، بررسی نقش بازی درمانی در کاهش اضطراب اجتماعی در میان دانش آموزان دوره ابتدایی است. روش این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل می باشد. یافته ها نشان می دهد که استفاده از بازی درمانی به شکل هدفمند و ساختارمند، می تواند به طور معناداری در کاهش سطح اضطراب اجتماعی در کودکان موثر باشد. این نتایج می تواند برای مشاوران مدارس، روان شناسان کودک و والدین به عنوان روشی حمایتی و غیرمستقیم جهت ارتقای سلامت روانی کودکان مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، اضطراب اجتماعی ، دانش آموزان ابتدایی ، سلامت روان ، مداخلات روان شناختی